یوسف تیموری و زنش تصاویر ممکن است وجود نداشته باشد!

یوسف تیموری و زنش تصاویر ممکن است وجود نداشته باشد!

Blog Article

همچنین در این سالها تعدادی از مبلغان پیشگام مسیحی از ایران بازدید کردند: هنری مارتین که به ترجمهٔ عهد جدید به فارسی کمک کرد؛ پیتر گوردون، ناخدای بازنشستهٔ دریا؛ جوزف وولف، پسر یک خاخام باواریایی و پدر هنری دراموند وولف، وزیر آیندهٔ بریتانیا در تهران (۱۸۸۷-۹۰)؛ آنتونی گرووز، دندانپزشک سابق که با جان کیتو، ناشنوای لال که بعدها دکتر الهیات شد، سفر میکرد. پزشک و دیپلمات جان مکنیل هرگز خاطرات خود را ننوشت، اما بسیاری از نامههای او از ایران در خاطرات نوهاش که در سال ۱۹۱۰ منتشر شد، گنجانده شده است. خاطرات جرج راولینسون از برادرش هنری، رمزگشای کتیبههای بیستون، بر اساس نامهها و خاطرات هنری است. بریتانیاییها بیش از هر ملت دیگری، نویسندگان پرکاری در زمینهٔ سفرنامهها و خاطرات مربوط به ایران بودهاند. با امضای این معاهده، بریتانیا پس از ۷۵ سال، از مخالفت و مقابله با روسیه برای اعمال نفوذ یا تجاوز به مناطق شمالی ایران دست برداشت و روسها اجازه پیدا کردند که برای تضمین منافع خود به هر اقدامی که لازم بود دست بزنند، مشروط بر آن که دامنهٔ این اقدامات به مناطق تحت نفوذشان محدود شود. و در قرون نهم و دهم حاکمیت شهر را برعهده داشته و پس از ظهور غزنویان، بهعنوان محاسب مالی عالیرتبه خدمت کردند.

Po st h as been g enerated  by G​SA C on​tent　Gen er​ator D᠎emover᠎sion.

وی به علت مرگ زود هنگام پدر دوران خردسالی را در فقر گذراند. در این تیراندازی یکی از همسایگان ایرانی خانهٔ وی و یکی از پلیسهای محافظ او کشته میشوند ولی به خود شاپور بختیار آسیبی وارد نمیشود. او تکیهها و تحریرها را دستهبندی کرد و با استفاده از تکنیکهای خاص ویولن، سبک و مکتب پایداری را برای ویلن ایرانی بهوجود آورد. دیگر زبانشناس آلمانی، هاینریش هوبشمان، در سال ۱۸۷۵ م ثابت کرد که زبان ارمنی، برخلاف نظر رایج، عضوی از شاخههای زبانهای ایرانی نیست و باید آن را شاخه مستقل از خانواده زبانهای هنداروپایی بهشمار آورد. در یوسف تیموری شب اهنگی اوایل سده بیستم م، زبانشناسان انگلیسی، اصطلاح «زبانهای آریایی» را به جای «زبانهای هندواروپایی» (برای خانواده ایرانی و هندی) به کار میبردند. امروزه آریایی برای زبانهای ایرانی و هندی به کار برده میشود. چون تنها ایرانیان و هندوان خود را آریایی نامیدهاند، اصطلاح آریایی برای «هندی و اروپایی» اینجا متروک گشت. اثر برجستهٔ بریتانیایی این قرن، اثر جوناس هنوی، بازرگان شرکت مسکوی (و اصلاحطلب اجتماعی پرانرژی پس از بازگشت به انگلستان) است که بیشتر سالهای ۱۷۴۴-۴۵ را در گیلان و مازندران به دنبال ترویج تجارت انگلیس و ایران گذراند. افراد ماجراجوی متعددی بودند که به دلایلی در این زمان در ایران سفر کردند: رابرت کر پورتر، که با تشویق رئیس آکادمی هنرهای زیبای روسیه، از تخت جمشید و جاهای دیگر نقاشی کشید؛ کلودیوس ریچ، مقیم دانشمند شرکت هند شرقی در بغداد، که در شیراز درگذشت؛ جیمز باکینگهام، نویسنده، مسافر و اصلاحطلب اجتماعی؛ رابرت سی.

سند جالب دیگر از این دوره، مربوط به رابرت استودارت، یکی دیگر از اعضای مأموریت دادمور است، اما تنها در سال ۱۹۳۵ پس از کشف نسخهٔ خطی او در کتابخانهٔ بودلیان آکسفورد منتشر شد. هربرت عضو سفارت دادمور کاتن به ایران در سال ۱۶۲۸ بود و چیزی نوشت که کرزن آن را «به مراتب سرگرمکنندهترین اثری که تاکنون در مورد ایران منتشر شده است» میدانست و به دلیل توصیفاتش از تخت جمشید و شهرها ارزشمند است. از جمله گزارشهای جالبتوجه، نوشتههای ادوارد ایستویک و چارلز ویلز درباره سالهای اقامتشان در ایران، کتاب جذاب و آموزنده ادوارد براون به نام یک سال میان ایرانیان و سفرنامه تلفیقی جرج کرزن با یک مطالعه عمیق از ایران قاجاری است. چهار جلد کتاب او چیزهای زیادی در مورد این تجارت و سلطنت پرآشوب نادرشاه افشار (۱۱۴۸-۶۰/۱۷۳۶-۴۷) به ما میگوید. در سالهای ۱۸۲۲ م یاکوب گریم در ویرایش دوم کتاب دستور زبان آلمانی برای نخستین بار از گردش مصوتها، که از خصایص زبانهای هنداروپایی است، گفتگو به میان آورد.

ویلفرد اسپاروی داستان غیرمعمولی از دوران تدریس خود در خانواده مسعود میرزا ظلالسلطان روایت کرده است، که همچنین ادوارد کالینز، متخصص چشم، را از لندن به اصفهان آورد. ارتباطات بهبود یافته و گسترش علایق، تعداد زیادی از ساکنان بریتانیایی و مسافران را بین سالهای ۱۸۵۰ تا ۱۹۱۴ به ایران آورد. اوگوست اشلایشر در سال ۱۸۵۰ م، هنداروپایی بودن زبان آلبانیایی را به اثبات رساند. مهدی مصورالملک تصاویر روزنامه شرافت را میکشید. حُکمِ اول در بیت «چو سلکِ دُرِّ خوشاب است شعر نغز تو حافظ/که گاه لطف سبق میبرد ز نظم نظامی»، سبقت حافظ را بر نظامی بیان میکند و سخن نظامی را - با همهٔ موسیقیآفرینیاش - تا حد نظم فروآورده و سخن حافظ را تا حد شعر فراز برده است. با آنکه وزن عروضی بیشتر اشعار حافظ ۳ یا ۴ وزن است، اما او با ابداعی بزرگ، در موقعیتهای گوناگون عاطفی و با بهرهگیری از آهنگ واژگان و روش تقطیع افاعیل عروضیِ مرتبط به واژگان و حروف، جبران محدودیت وزنی را نموده و تنوع آفریده است. فرایر، جراح شرکت هند شرقی، سالهای ۱۶۷۷-۷۸ را در ایران گذراند و در توصیفات خود از شهرها، ساختمانها و مردم کمتر کوشا نبود. توصیفات گمبرون (بندرعباس)، بوشهر و جزیرهٔ خارک در اواسط قرن هجدهم توسط الکساندر همیلتون، ادوارد ایوز، جراح نیروی دریایی، آبراهام پارسونز، بازرگان، و توماس هاول، پزشک شرکت هند شرقی، ارائه شده است.